Siyasetçiler hep çağrı yapar durur: “Siyasetle uğraşın”
Özellikle kadınlara ve gençlere davet üstüne davet yaparlar.
Sakın ha inanıp da bulaşmayın.
Siyasetin bu kadar kirlendiği bir ortamda siyaset yapılmaz.
Yapmak isteseniz de yaptırmazlar.
Çünkü siyasetin her köşesi parsellenmiştir.
Nereye el atsanız, karşınıza meşhur parti örgütü engeli çıkar.
Bunlar partinin sahibidir.
Babalarının çiftliği gibi kullanırlar.
Sayıları da 30-40 kişidir.
Meclis üyesi olamayanlar il yönetimine girer, il yönetiminde olmayan da kesin meclis üye listelerindedir.
Yetinmezler, milletvekili aday listelerini de bunlar oluşturur.
Kaza bela listede yeni biri yer mi buldu?
Vay haline!
Bütün örgüt (!) ayağa kalkar.
Yani biraz önce bahsettiğim grup.
Babalarının malı ya, miraslarına ortak çıkacak.
Ortalığı ayağa kaldırırlar.
Çünkü kendileri olmazsa bu dünya dönmez onların dünyasında.
Partileri de bir yere varamaz onlarsız.
Çooook büyük adamlar(!)
Seçim sonrası da partilerini rezil-i rüsva ederler.
Seçmen arttıkça bunların oyları da düştükçe düşer.
Öyle istifa anlayışları da yoktur.
Suçlu bellidir.
Diğer partileri kurtarmaya giden partilileri.
Kendilerinin zaten hiç suçu yoktur.
Partilerinin oy oranı da düştükçe düşer.
Yeniler gelemediği için, eskiler de öldükçe sayıları azalır.
Kadın ve genç diye bağırırlar, listelerine bakarsın göstermelik bir kaç tane vardır.
Çünkü yer veremezler.
Yer verirlerse kendi yerleri gidecek.
İşte yıllardır sistem böyle devam eder.
Seçim sonrası hüsran olması kaçınılmazdır.
Çünkü halk “Siz kendi partinizi yönetip paylaşamıyorsunuz. Koca belediye veya vekillikleri nasıl paylaşacaksınız?” der.
O yüzden davet falan gelirse sakın ha bulaşmayın.
Gerçi bulaştırmazlar da.
Uzaktan seveceksiniz.
Siyasete bulaşmayanlara tavsiyem, “Bırakın kendi küçük dünyalarında mutlu olsunlar.”
Bir tavsiyem de bu gruba;
“Gelin bu işi kadrolu hale dönüştürün. 25 yılını dolduran emekli olsun. Herkes kurtulsun bu işten”